Het hoofd-halsgebied speelt een belangrijke rol bij de identiteit en uitdrukkingskracht. Behandeling van hoofd-halskanker veroorzaakt vaak mutilatie van de hals en het gezicht, blijvende functiebeperkingen, zoals slikklachten, problemen met spreken en kauwen, en lichamelijke beperkingen zoals pijn, dyspneu en vermoeidheid. Dat heeft grote gevolgen voor de sociale interactie en het zelfbeeld van de patiënt. Depressie- en angstsymptomen komen regelmatig voor. Ook de invloed op mogelijke re-integratie op het werk is groot: lang niet altijd kan het voormalige beroep weer worden uitgeoefend. Veel patiënten en ex-patiënten isoleren zich van familie en vrienden. Vroegtijdige onderkenning en begeleiding bij deze specifieke psychosociale problemen door alle disciplines zijn van groot belang en hebben een positief effect op de kwaliteit van leven. Lotgenotencontact kan hierbij ook helpen.